“ตอนนั้นผมอยู่นิวยอร์ก นั่งกินข้าวอยู่กับลูกของทรัมป์ ทั้ง 3 คน เพราะเขาสนใจจะมาลงทุนในประเทศไทย
ย้อนไปก่อนที่ผมจะนอน ซึ่งในเวลาเมืองไทยตอนนั้นก็ประมาณ 10 โมง มีการประชุม ครม. ผมตั้งคำถามกับเสนาธิการทหารบก ปรากฏว่าก็ตอบแบบกวนๆ ผมก็คิดว่าไม่ค่อยจะดีแล้ว ก็เลยสั่งให้ ดร.ชิดชัย (วรรณสถิตย์) กับ หมอพรหมมินทร์ (เลิศสุริย์เดช) ไปเอาร่างคำสั่งสถานการณ์ฉุกเฉินออกมาที่ผมเซ็นทิ้งไว้
ปรากฏว่าไม่ทัน มิ่งขวัญ (แสงสุวรรณ) อ่านได้ครึ่งเดียว ไม่จบ เขาก็มีการเข้าเฝ้าฯ ทำให้เราไม่สามารถควบคุมเกมได้
วันรุ่งขึ้นผมจะขึ้นเครื่องบินกลับ แต่เครื่องบินขึ้นไม่ได้ เขาไม่ให้ขึ้น เพราะฝ่ายปฏิวัติบอกไม่ให้เครื่องบินขึ้น เขากลัวผมกลับเข้าเมืองไทย ถ้าผมกลับเข้าเมืองไทย เขาก็เสร็จผมแน่ ผมโดนลอบยิงมาตั้งหลายคร้ัง ไม่ตาย
จากนั้นผมก็บินไปอังกฤษ แล้วค่อยกลับเมืองไทย ซึ่งก็มีการค้นกันใหญ่เลย มีการบุกเข้าไปค้นตรงนั้นตรวจตรงนี้ ผมก็เลยโทรไปหาเลขา คมช. ว่า เฮ้ย ยังไม่ถึง 24 ชั่วโมง จะบุกกันอย่างนี้เลยเหรอ เพราะเขาจะบุกเข้าบ้านผม ผมบอกถ้าบุกเข้าไปก็ยิงกันนะ ผมก็มีทหารอยู่ในบ้าน แต่เขาก็ไม่ได้เข้าไป
หลังจากนั้นก็เริ่มคุยกัน ก็ไม่มีอะไร ผมเป็นลูกผู้ชาย จบเป็นจบ บางคนบอกว่า ทำไมไม่ตั้งรัฐบาลพลัดถิ่น แต่รัฐบาลพลัดถิ่นสมัยนี้กับสมัยก่อนมันไม่เหมือนกัน และผมก็อยากให้ประเทศเดินต่อไป
นึกว่าเขาปฏิวัติแล้วจะทำอะไรที่มันฉลาดๆ แต่ปฏิวัติแล้วก็ยังโง่จนถึงทุกวันนี้”
……
โทนี่ วูดซัม เล่านาทีถูกรัฐประหาร 19 ก.ย.2549
